Optreden 23-10-2022 - Auberge De Rousch Heerlen

Stable Roof speelde in het Heerenlogement

Recensie uit de Harlinger Courant:

Na de coronajaren kon het afgelopen zondagmiddag (9-10-2022) weer: sfeervolle, nostalgische jazz in het passende decor van een goed gevuld Heerenlogement in Harlingen.

Het was de leden van de Stable Roof Jazz band wel toevertrouwd. De zeven leden van de al ruim veertig jaar bestaande band, stuk voor stuk uitstekende en ervaren muzikanten brachten aanstekelijke jazz uit 20-er en 30-er jaren. In de geijkte bezetting van drie blazers (cornet, klarinet/saxen en trombone) en ritmesectie (piano, banjo, bas en drums) zat die jas hun als gegoten. Bekende en minder bekende nummers van jazzgrootheden uit die periode werden met verve gebracht, inclusief mooie solo's, waarbij ook de ritmesectie ruimschoots aan bod kwam.

Verrassend was het "verjazzte" Rondo Alla Turca. Jammer dat Mozart dat niet heeft kunnen meemaken. Bijzonder fraai was de overbekende Memphis Blues van W.C. Handy.

De zang van cornettist en bandleider Ton van Brussel droeg bij aan de kenmerkende sfeer rondom klassieke jazz. Zonder overigens Louis Armstrong na te bootsen. Goeie jazzmuzikanten weten dat je dat niet moet doen. Je moet in uitvoering authentiek blijven, ook al heeft die zijn oorsprong in een bepaalde (vroegere) stijl. Dat is bij de Stable Roof Jazz band in goede handen, waarbij ook de soepele, vindingrijke speeltrant van klarinettist/saxofonist Peter de Klerk opviel. Een heerlijke jazzmiddag. Dat bleek wel uit de lovende woorden van CTJH-voorzitter Hans Meijer en het staande applaus na afloop.

                                                                     Jemke Visser

 

Op 5 maart jl. was de band opnieuw te gast in de Wandelhalle te Bad Zwischenahn bij het Jazz-Frühschoppen.

Het publiek was ruim van tevoren al aanwezig in afwachting van een gevarieerd programma. Zij werden op hun wenken bediend, veel up-tempo stukken uit de jaren '20, maar ook af en toe een "rustmoment" met b.v. "Sweeping the blues away" van Johnny Hodges en "Schlafe mein Prinzchen" van Papa Bue.

Bij "Am Sonntag will mein Süßer mit mir segeln gehn" werd zelfs meegezongen.

Ondertussen joeg de wind schuimkoppen over het Zwischenahner Meer en sloeg de hagel tegen de ramen.

Echter, toen "Wait till the sunshine , Nellie" gespeeld werd brak er een waterig zonnetje door en na toegift en applaus vertrokken de heren voldaan naar huis.

                                                                           Ineke Box